students-for-students.reismee.nl

“Lief zijn voor de motor”

Met de droge Spaanse wind in mijn haar, zit ik in de verthitte patrol het tweede verhaal voor de blog te schrijven. In geen velden en wegen zijn schattige Spaanse dorpjes te bekennen en de aanblik van deze Zuid-Europese sahara laat ons alvast wennen aan het uitzicht dat nog komen gaat.
Hoewel we vanochtend nog in de veronderstelling waren dat we nog een dag langer zouden stilstaan in Noord-Spanje zijn we nu toch verder aan het rijden door de kale droge vlaktes van het land. Volgens onze oorspronkelijke, optimistische planning zouden we in drie dagen heel Europa doorcrossen en vandaag aankomen in Marokko. Echter is ondertussen het een en ander mis gegaan met de auto van team 1, waardoor we wat vertraging op hebben gelopen.

Dag 1 en 2
Na de mooie borrel in Cafe Faber zijn we uitgezwaaid door alle familie, vrienden en sponsoren en een hoop aangeschoten oranjefans die nog in een roes van bier en victorie op het terras zaten. Na de eerste korte etappe naar Eersel begon na drie uurtjes slaap een van de langtse afstanden van de reis. Van Eersel naar Domps in het Zuid-Oosten van Frankrijk op een ‘rode'zaterdag. Na een file in Belgie begon de auto blauwe rook uit te stoten, dat duidt op olieverbruik. Gelukkig zijn we na twaalf en een half uur aangekomen bij de ouders van Chrisje die een heerlijke maaltijd en zes vers opgemaakte bedjes klaar hadden staan. Na onze laatste nacht op echte matrassen zijn de mannen met Bert, de vader van Chrisje, en Jean Luc, de vrolijke Franse buurman, aan de Patrol gaan klussen. Na de inspectie bleek dat de kleppendekselpakking eruit was geknald. Deze is eraf gedraaid en goed schoongemaakt en met vloeibare pakking gerepareerd waarna we weer verder konden.
Door deze reparatie was er veel tijd verloren gegaan en hebben we besloten niet direct nog een etappe van 800 km af te leggen, maar een eind verder Frankrijk te doorkruisen om ons bij Mimizan te settelen. Toeval kent geen grenzen, de voorzitter van de 4x4 club in Zeeland stond ook op de camping en heeft samen met Bob nog naar de auto gekeken en ons vervolgens een kratje bier gegeven. Zijn tip van de dag: ‘je moet gewoon lief zijn voor je motor, heel lief zijn' Ondertussen waren de taken heerlijk geemancipeerd verdeeld: mannen werkten aan de auto's en tenten en de vrouwen testten voor de eerste maal de geimproviseerde keuken in de achterbak uit.

Dag 3
Vroeg opstaan en zo ver mogelijk doorrijden als we kunnen om de schade van de dag ervoor in te halen, was het motto van deze dag. Het eerste gedeelte van de reis verliep snel en voorspoedig. Onderweg probeerden we nog in Frankrijk bij wat garages aan kleppendekselpakking te komen, maar blijkbaar is dat niet normaal om op voorrraad te hebben. Op goed geluk verder rijden dan maar en hopen dat de auto niet nog meer blauwe wolkjes uit zou winden. Bij Burgos, een stad zo'n 150 kilometer van Valladolid, onze eindbestemming van die dag, begon de Patrol echter weer tegen te sputteren en stopten we noodgedwongen bij een tankstation in het lelijkste gedeelte van Spanje, naast een zachtroze gebouw waar met scheefhangende mintgroene letters ‘hotel' op stond. Hup, Timo en Bob weer onder de auto, Olaf en Tom op een gegeven moment met een boekje op een klapstoeltje in de zon en Giselle en Chrisje zijn in het hotel internet gaan bietsen voor een paar euro om een camping in de buurt te zoeken. Verder rijden zat er namelijk echt niet in met de Patrol van team 1. Het werd steeds later en later en Giselle en Chrisje hebben op het tankstation de keuken uitgestald en een heerlijke chili zonder carne uit de achterbak getoverd. Om 8 uur zijn we dan toch heel voorzichtig gaan rijden naar een camping die 25km verderop lag in de bergen, waar we om een uurtje of half 11 dan eindelijk aan een wijntje zaten op onze riante campeerplekken (onze commerciele man Tommetje regelt namelijk bij elke camping korting of extra gratis plekken).

Dag 4
Bob en zijn persoonlijke tolk Spaans Tom vertrokken 's ochtendsvroeg naar een autogarage die schijnbaar ergens in het dorpje te vinden was. De eigenaar was er niet dus moesten ze nog een 15km rijden door een lichtglooiend landschap aan het einde van de wereld naar het volgende dorp. De beste man heeft zijn hoofd onder de motorkap gestoken en concludeerde dat er niets ernstigs aan de hand was, maar dat we de olie goed op peil moesten houden, rustiger moesten rijden en dan zo naar Burkina Faso konden karren. Toen Bob en Tom terugkwamen op de camping hebben we dan ook snel alles ingepakt en zijn we de auto's ingesprongen om nu toch wat kilometers in te halen.
De volgende plaats waar we ons neer strijken is Cacéres, iets ten zuiden van het midden van Spanje, in de Spaanse woestijn. Het temperatuurmetertje geeft aan dat het 44 graden en er is nergens schaduw te bekennen. Gelukkig kunnen we na het kijken van de overwinning van Nederland in e campingkantine nog een frisse duik in het zwembad nemen om af te koelen van de dag en dan de tentjes en hangmat (Giselle) weer in om op te staan voor de volgende etappes: Algeciras en Rabat!

Reacties

Reacties

Lisette

Wat een verhalen, en jullie zijn pas 4 dagen onderweg! Heel veel geluk en succes gewenst de rest van de reis. Hopelijk houdt de auto van team 1 het uit tot Burkino Faso!

Babette

wouw wat een avontuur! Geweldig! Zet 'm op & succes

Eveline

Leuk verhaal, mooie foto's! Succes!

Bert & Cora

Jeestje wat een verrrassingen! Gelukkig dat jullie toch weer door konden rijden.
Tja, ik ben het wel eens met het advies: wees maar lief voor de motoren ;-)
Sterkte verder en een goede reis.

Groenten & Kussens uit Domps

Agnes

Leuke foto's, en wat hebben jullie al veel meegemaakt in die paar dagen. En de taken zijn goed verdeeld: 2 automonteurs, 2 kokkinnen en 2 "uitpuffers". Die doen zeker na het eten de afwas? Sterkte met de hitte en de auto van team 1 !!

Hanneke

Dag allemaal,
Chrisje ik had op je beide telefoons nog een sms-je gestuurd, die je dus niet ontvangen hebt. Ik wens jullie allemaal een goede reis en behouden terugkomst! Hebben jullie Airco in de auto's, ik hoop van wel in die hitte.
liefs Hanneke

Trix

Heel leuk, gewoon doorgaan, en een Sterk's advies: ook lief voor elkaar zijn. Chrisje bedankt voor jullie kaart, gisteren op Mas de Nadal aangekomen. Gaat al wat beter! We lezen graag jullie volgende verhaal. (Alleen nog even een datum bij jullie dag.)

margaret en bert

bedankt voor jullie uitgebreide verslag en de foto's. ga zo door. zijn jullie eigenlijk lid van de ANWB? misschien kan die ook nog iets voor jullie betekenen. ja, en de rest is all in the game. laat je niet ontmoedigen, komt nood komt raad. liefs voor allemaal

As

Hee!
Echt heel leuk om jullie verhalen te lezen, ben benieuwd naar de volgende! En gis: ik heb eindelijk de cliffhanger gezien maar ik ga het nog niet aan je verklappen. Het is wel heel spannend ;)!

Liefs

Peter vd Werf

Volg met veel nieuwsgierigheid jullie verslag.Veel avontuur.Jammer dat jullie zo snel door dit stuk Spanje heen moeten.In Caceres heb je heerlijke wijn: Marques de Caceres en Salamanca leten jullie rechts liggen. Maar met blauwe rook uit de motor misschien ook maar beter.
Timo en Giselle maar ook de anderen heeeeeel veel succes en veel avontuur, ben benieuwd naar jullie verslag uit de Sahara en Timboektoe.I was there long ago.Groeten van Oma Marjet en Tante Hanneke

Maud

Jeetje maar mooi dat dit niet in Africa gebeurde maar alles komt altijd ook weer min of meer goed. Relax ....en misschien nog een laatste olie/motorcheck??
Waar zijn jullie zondagavond Nederland-Spanje finale (als 't aan mij ligt?)

Lea schrijft vast ook nog terug. liefs voor ieder ALTM

Joop en Maria

Jullie hebben je vuvuzelas toch wel meegenomen?
Daar kom je in Afrika heel ver mee, goed tegen elke mug die een olifant wordt en om stoom af te blazen enz. enz. ook na het WK te gebruiken.
Groeten en succes.

Anne Mennens

Goed verhaal!Hoop dat jullie regelmatig kunnen schrijven! Liefs uit Athene

Anne (S)

Het klinkt allemaal reuze spannend! Ik hoop voor jullie dat de komende dagen iets voorspoediger zullen verlopen. Heel veel succes en geniet er vooral van!

PS: Speciaal voor Giselle een kort verslag van de cliffhanger van GTST:
Sjors gaat op bezoek bij Jack op de boot. Helaas is Jack er niet, maar Lorena wel. Dan komt die enge vrouw met zwarte haren die Lorena bedreigd, die maakt de boot ongemerkt los van de kant en met z'n drieen varen ze open water op. Sjors is ondertussen in gesprek met Lorena als ze plotseling weeen krijgt. Ze wil de boot af, loopt de kajuit uit en ziet dat ze los drijven. Dan ziet ze ook de enge mevrouw op de boot. Deze maffiavrouw heeft een pistool, ze bedreigd Lorena en Sjors. Gelukkig kunnen ze haar van de boot duwen. Dan gaat Sjors bevallen op de boot.
Ondertussen maken Bing en Danny zich zorgen om Sjors, ze was naar de haven gefietst maar niet teruggekomen. Ze krijgen een belletje van Jack dat de boot weg is. Met een kleine speedboot gaan ze op zoek naar de zeilboot. Dan vinden ze hem, ze stappen de boot op en dan.... horen ze babygehuil. Lorena komt uit de kajuit en Bing vraagt: "Is de baby geboren? Wie is de vader?"

Je moet het echt nog eens kijken als je terugkomt, het is echt een hilarische aflevering;) Lorena gaat Sjors helpen met bevallen, tis echt lachen gieren brullen:D

Patty van Sambeek

Hoi Giselle,

Wat mooi om te lezen hoe het jullie vergaat, en autopech.... ach dat komt gewoon weer op wieletjes terecht.

Zet m op!

Groetjes Patty.

Lenie

Hallo avonturiers,

Fijn dat we jullie zo kunnen volgen. Hier in Ouagadougou zit ik jullie verhalen te vertalen in het Frans voor de belangstellenden om mij heen. Hou je taai allemaal en zie de tegenslagen als ervaringen op je CV, hoort er allemaal bij en sterkt alleen maar de blijheid straks als jullie hier aankomen!
Groet en fijne reis verder,
Yessa, Hamidou, Abdoulaye, Minata, Lenie

jaap en daphne

leuk om jullie verhalen zo te kunnen volgen, klinkt al meteen heel avontuurlijk! hopelijk blijven de auto's het goed doen, succes en geniet ervan!

yvonne

Wat een leuk verhaal; gelezen net voordat we naar een verjaardag gaan en daar met z'n allen DE MATCH gaan volgen. Ook voor jullie veel kijkgenot en super veel succes met de tocht der tochten!
Liefs uit Dongen

Lenie

Welkom in Afrika, zo te lezen hebben jullie er wel lol en zin in en is de cultuurshock positief. Amerikanen hebben nog al eens last van negatieve cultuurshock. Wij Nederlanders hebben gelukkig een brede horizon. Een belangrijk bericht voor jullie is dat Ouahigouya op dit moment niet veilig is voor blanken. Er is vorige week een terroristen waarschuwing geweest en alle buitenlanders zijn naar Ouagaoudou geroepen. Om ontvoeringen te voorkomen, want daar gaat het over. Ga dus eerst naar de Nederlandse Ambassade in Bamako voor je in die richting afreist en hou bij voorbaat rekening met een reis naar Bobo Dioulasso en Ouagadougou om daar te besluiten of je al dan niet naar Ouahigouya gaat. We kunnen hier het advies van onze ambassade ook nog vragen als jullie er eenmaal zijn. Ik zal ook contact zoeken met de organisatie daar ter plekke om een en ander af te stemmen. Groet,

Bert & Cora

Terroristen?
Hmmmmm....
Gelukkig bestaat de groep uit 4 sterke mannen en 2 sterke vrouwen....en Chrisje moet je gewoon niet kwaad maken...;-)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!